Maar eerst langs bij Barbara en Werner voor de broodnodige knuffel.
Daar kregen we ook nog een bakje koffie bij, want tegen onze gewoonte in vielen we dit keer niet bij de aanvang van de maaltijd binnen, maar aan het einde.
'Le Pontet? Samedi? Sous la pluie?'. Werner wenste ons bon courage.
Na Vaison dus toch maar de afslag naar Orange genomen, alsof de Carrefour daar uitgestorven zou zijn.
Dat viel mee. Zowel qua uitgestorvenheid als drukte, dus we konden lekker karretjevullen.
Niet teveel, want we willen natuurlijk wél elke dag boodschappen doen.
Daarna nog even langs de grote vriend van Eugénie, want die had weer allemaal cadeautjes weg te geven.
En de zon scheen, dus wat kan het schelen?
Om zeven uur hadden we met Bam en Ner afgesproken in de Bar des Fontaines te Entrechaux om gezellig pizza te halen bij reizende Roberto en daar en apérootje te doen.
Toen we binnenstapten werd het doodstil in de saloon, maar toen bleek, dat we de kastelein, Aurélien, goed kennen, alsmede de ex-postbode Fanfan en diens vrouw en dochter kon het zoenen beginnen.
We zijn er nooit meer weggekomen.
Aangezien het hele gezin Blanc toch daar was en ook vriend Jeannot aanschoof had het weinig zin daar weg te gaan.
Na nog wat stevige potjes darten gingen we allemaal om een uur of elf richting onze slaapkamertjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten