Maar dat mocht onze lieve vrienden er niet van weerhouden om ons desondanks uit te nodigen voor een heerlijke maaltijd.
Dat doe je hier natuurlijk wel 's middags, zodat we met de croissantkruimels nog op de wangen om twaalf uur aan de Champagne gingen. 'S lands wijs, 's lands eer. Ere wie ere toekomt.
Bam was zich zo te buiten gegaan met heerlijke borrelhapjes, noix st jaques met foie gras, pompoensouffléetjes, courgettetaartjes, aspergerolletjes, en wat niet meer, dat we pas om zes uur de tafel verlieten.
Werner had in hoogst eigen persoon de Kapoen gevuld en was daar nog steeds een beetje hoteldebotel van.
Het dessert was ook weer ruim voldoende en met de open haard aan zat iedereen al snel te knikkebollen.
Na veel grote dikke zoenen met de cadeaux (ook nog!) onder de arm huiswaarts, genietend van de zuurstofrijke avondlucht, strak zwart met een miljoen sterren en een bijna volle maan.
Jaques Brel kan de pot op met zijn Vlaamse land. Hier moet je zijn!
Thuis nog een scrabbeltje doen en dan maar weer eens een tukkie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten