Gekker moet het niet.........

Eigenlijk wilden we gewoon een drankje doen met de buren, maar toen hoorden we plotseling een hoop gekrakeel uit de kerk komen. En kom niet aan onze kerk! Onze beste vrienden hier zijn er getrouwd en onze eerste kerst hier woonden we daar de mis bij. Gelukkig waren er na afloop toen geen hosties en wijn, want we lulden al zo moeilijk toen. Dagenlang nog gezocht naar een tas met drank, die volgens ons meegenomen was door de bedelaars bij de uitgang. Maar dat is een ander verhaal.
Het bleek dat er een gospelzanger zijn kunstje stond te doen. We wilden lekker in de deur blijven staan, maar Lionell, de toekomstige burgemeester van Mollans maar vooralsnog eerst de President van les Peintres dans la Rue, wees ons twee stoeltjes en plein vue, dus er was geen ontkomen meer aan.
Maar goed; hij kon lekker zingen en we deden allemaal net of we goed meededen. Oordeelt u zelf:





Al onze zonden zijn ons weer vergeven. En dat komt goed van pas in dit verderfelijk oord.