Daarna naar Werner om de tafel van de aanhanger af te tillen en die kar gelijk te lenen om bouwmaterialen te gaan halen. Geen sinecure, want de kleine Ner wil alles graag netjes houden, dus hij had natuurlijk stukken hout op maat om de aanhanger te beschermen. En ik had dan weer een bouwzeil om de stukken hout netjes te houden. En iedereen maar roepen dat we niet zo nauw kijken, hier in de Provence.
Via de Lidl naar de Bricomarché, waar we om 11.30 aankwamen. Opschieten dus, want al bestaat tijd hier niet; midi is heilig! Bij het afrekenen vroegen we nog even of onze carte de fidelité al klaar was en de cassière begon spontaan hele zinnen te schijten. We horen er nu dus écht bij!
De kaart was alleen nog niet klaar.
En dan naar huis. Met de hele trein het dorp in gereden. Een paar honderd kilo bouwmateriaal uitgeladen, aanhanger losgekoppeld en tegen de fontein geparkeerd, de buurman wakker gemaakt om z'n auto weg te halen, auto gekeerd en vervolgens de aan hanger weer aangekoppeld om het dorp weer uit te kunnen rijden. Het leven is hier zooooooo simpel. Aanhanger weer teruggebracht naar Werner en hier een bammetje gegeten op het balkon. Toen weer aan de bak hoewel ik er echt de kracht niet meer voor had.
Patricia kwam nog even langs. Ze woont niet meer in haar oude huis; het gebouw wordt verkocht. Ze begon spontaan te huilen, want ze woonde al dertig jaar erg fijn in haar vochtige huisje en nu heeft ze weliswaar een mooi appartement boven de school, maar niet meer dat uitzicht en natuurlijk haar buurtjes, waaronder wij. Klein knuffeltje gedaan. De arme schat.
Het gat in de muur is weer dichtgekleid Door Eugénie en ik heb de rest van de trap gesloopt en zowaar ook nog een treetje af kunnen maken. We zijn er klaar mee!
Lekker drankje in de zon na al dat gedoe!
Huis een beetje schoongemaakt en het gereedschap opgeborgen. Nu even twee dagen vakantie! Of zal ik nog één treetje doen?
Dit is niet de nieuwe kleur voor de badkamer, maar de kleur van de lucht op een, volgens meteo france bewolkte dag.Ik ga ervoor!
Oestertjes vooraf en daarna spaghetti frutti de mare. Té lekker en oh zo simpel. Chocolade taartje toe Een straks gauw naar bedje, alles doet pijn.
3 opmerkingen:
Dit is echt "beulswerk" je kan zo de bouw in, Eus heeft ook haar steentje bijgedragen aan haar gezichtje te zien bij de Spaghettipan heeft ze het wel even gehad.Even een dagje vakantie kan geen kwaad.
Zielig nou van Patricia, zal haar wel missen, ze hoorde er toch wel bij.
Doe een beetje rustig aan de klussen lopen niet weg en je kunt een lijstje achterlaten, dat weet je.
Dikke kussen voor allebei
hoisti
he lieffies
ziet er gaaf uit
maar misschien toch wat meer zon en wijn
desnoods stierenballen!!!!
x
lida
Een reactie posten