Wat nou sneeuwalarm?

Heel Nederland moest van Rijkswaterstaat, de ANWB én Pietje Paulusma maar beter thuisblijven vanwege het barre weer. Broer landde om half twaalf met het vliegtuig vanuit Canada en mocht er zeven uur later al uit vanwege het winterweer. Je kunt je de mening van die Canadezen over onze helden wel voorstellen. In Toronto lag acht meter sneeuw en daar draait de wereld gewoon door. In Nederland raden de spoorwegen de mensen aan om vooral niet de trein te nemen????!!!!!!

Wij hebben dus maar wat tassen in de DS gegooid en zijn op ons dooie akkertje met de nieuwe winterbanden het gezeik ontvlucht.
De katten wilden eerst graag mee, maar toen ze hoorden hoe lang ze in de auto moesten zitten toch maar niet.



Lekker door de sneeuw op weg gegaan en geen centje pijn natuurlijk. Tot in de Ardennen, als gewoonlijk in de buurt van Neufchateau. We moesten de E411 af omdat er een accident was gepasseerd. Iemand van de Paulusmafanclub denk ik. De omleiding kostte wel veel tijd, maar was wel retemooi.


Hotel des Ducs wordt volop verbouwd en ik kon er nog net bij in de garage, nadat Eugénie samen met de receptioniste ook daar het één en ander had versjouwd.

We mochten gelukkig nog wel naar binnen bij Bistrot des Halles, ondanks dat we een uur te laat waren. Natuurlijk weer heerlijk gegeten en een bootje gevouwen van de fooi. Op de terugweg zijn ze dicht, maar gelukkig hebben ze nog een dépendance op de Place de la République.



Vanmorgen om een uur of tien twee keer vertrokken omdat Eus een omslagdoek kwijt is en om half vijf in Mollans, met stoppen en shoppen. De sneeuw verdween voor de zon vanaf Macon.



Spulletjes uitgeladen, biertje wijntje en straks lekker eten bij Barbara en Werner.
Én in de spanning of de buurvrouw al gaat bevallen. Ze moet nog een week of drie, vier, maar wat haar betreft mag hij de kribbe wel in. De os en de ezel hebben vast ook geen bezwaar.