Stoere mannen macho!

Na zondag kwam zowaar maandag.
Niet zoveel bijzonders gedaan. Naar Orange geweest om de Carrefour leeg te kopen én natuurlijk een hotdog te eten met prikneusmosterd.
Vervolgens wilde ik natuurlijk nog even langs bij Yves Rocher ;-), want daar krijg je allemaal gratis dingen én 50% korting. Als je tenminste wel twee keer zoveel koopt dan je wilt hebben.
Á l'apéro kwamen de Blancjes naar de Bar du pont, want maandag is pizzadag en daar zijn we dol op!
Duurde natuurlijk weer langer dan verwacht, dat pizzabakken, maar dat heeft als voordeel dat de apéro ook lekker lang duurt. Bijna iedereen weer even gezoend en gesproken.
Jongens praten natuurlijk altijd over stoere dingen en voor ik het wist sprak ik met Werner af om vandaag eens lekker op de moto (frans voor motor) door het bos te gaan raggen. "Je kan dat toch wel, motorrijden?". "Bien sûr, je suis pas pédé! (frans mietje)".
Om twee uur was het zo ver. Ik mocht de crossmoto van Barbara en haar helm, die maar een half maatje te klein was. Het jack van Nikita en handschoenen van Enzo. Die waren erg klein dus toch maar omgeruild met die van Bam.
Het bedienen van de motor was geen probleem. Beetje schakelen, beetje gas geven; Eitje.
Verder ga je gewoon op de pedalen staan en laat je de moto lekker onder je over de geitenpaden dansen.
Bij de eerste enge, steile afdaling ging ik toch maar zitten en dus genadeloos op mijn plaat.
Mét mijn knie onder de benzinetank en op een kei.
Even wilde ik héél graag gewoon thuis op de bank zitten met een borduurwerkje.
Toen de pijn weer wat draaglijker werd, met de zere knie de motor weer aangetrapt en moedig verder. Het ging eigenlijk steeds lekkerder. Als je de moto maar lekker laat dansen en zelf goed in evenwicht staat. Dat vertrouwen hield ik niet altijd vast, na vijfentwintig jaar met mijn luie reet in een of andere Citroën.
Dan ga je dus vanzelf al je spieren aanspannen, die vervolgens door de moto een andere kant op gerekt worden.
IK HÉB EEN SPIERPIJN!!!!!!
Hou me hart vast voor morgen ochtend.
U hoort nog van ons!

Zondag

Begon natuurlijk met een ontbijtje op bed.
Maar dan wel om negen uur.
Daarna een beetje rondklooien in en om het huis en om twaalf uur op pad.
Natuurlijk naar de rommelmarkt in Carpentras maar eerst even een quiche halen bij de bakker.
Daar troffen we Tonton, Bebe en zijn broer Thibault. Oftewel Dominique, Benoit en Titi.


Het weer is wat we ervan verwachten en we hebben gelukkig allerlei prachtige schatten lekker laten staan. Het moet hier tenslotte geen pakhuis worden.
Behalve deze dan.



Daarna lekker binnendoor op weg naar Barbara en Werner.



De mannen waren naar de rally van Vaison kijken en Nikita was bij haar vriendjes in Mollans, waar anders.
Afgesproken dat we maandag bij ons pizza van Roberto zullen eten.

En gisteravond ontvingen wij nog heugelijk nieuws!!! Een vriendje voor Pastis; zijn naam is Chou (de Bruxelles) en woont nu nog bij de broer en schoonzus van de buurvrouw (geregistreerd partner van de buurman) en die binnenkort gaan verhuizen. Je kent ze wel van het blog......



Eens kijken wat de dag ons deze keer brengt. Bijtijds opstaan is vast gelukt. Nu de rest nog.
Eus ligt in een ingewikkelde knoop op het matje voor de kachel en haar yoga-tijdschrift buiten haar bereik.
Ik ga maar even kijken of ik gereedschap moet gaan halen.

Zo ben je daar, zo ben je hier!

Gisteren heel relaxed alles in de DS gestopt en met Pastis op de achterbank naar Middelburg.
Beppie had de schnitzeltjes al klaarliggen en die gingen er goed in.
Vanmorgen zowaar bijtijds op en om half negen reden we de straat uit.
Na een vlekkeloze overtocht spoelden we om half tien aan in Mollans.
Dertien uur, mét stops en zonder gedoe. Niet boven de honderdtien geweest.
Stroom en water aan gezet en het begon direct te regenen in de tuin. Vergeten de buitenkraan leeg te laten lopen.
Heb je weleens knakworsten te snel opgewarmd? Nou, zo ziet de waterleiding er dan ook uit.
Gelukkig! Heb ik tenminste wat te doen, anders is het weer alleen maar eten en drinken.
Gauw de kachel aangestoken want het is buiten dan nog steeds wel 8 graden, maar binnen maar zes en een half.
Nu al 9,5, want hij doet het goed, die kachel.
Gris zit alweer op het balkon te wachten op een hapje.
Dat ga ik dus maar gauw regelen.
En een biertje, het is tenslotte samedi-soir.