Aan de bak!

Vanmorgen de wekker om acht uur gezet en toen gauw weer uit.
Om negen uur verzorgde Eugénie het ontbijt en om elf uur gauw naar de Bricomarché.
Kofferbak volgegooid met betonblokken en metselmortel.
Thuis even een stokbroodje op het balkon in de zon en toen aan de bak.
Eugénie met het grote plamuurmes het behang te lijf en ik eindelijk aan de trap.



Toen ik een stukje hout uit de derde trede wilde halen lag er opeens een stuk muur op de grond.
Handig om het houtje door te trekken.



Toen aan het bouwen met parpaings (Franse betonblokken), slijptol en zwerfpuin.
De eerste twee treden zijn klaar. Nog acht te gaan, maar ik weet nu hoe het moet.



Intussen had de kleine prinses ook niet stil gezeten.
Al het behang is eraf en de plukken schimmelhaar zijn in de vuilniszak gejaagd.



Straks komt Werner, gaan we lekker pizzaatje happen van Roberto en ons volgieten met Ricard in de Bar du Pont terwijl hij aan het bakken is.
Hoor ik er eindelijk bij met mijn haar vol bouwstof en cementvlekken op mijn trui.

Inburgeren

Wat doe je het eerst als je aankomt in de Provence?
Niet naar de markt. Niet in de zon zitten maarrrr.......
Naar Ikea! Net als heel de Vaucluse. Gezelligggg.



Echt héél anders dan in Delft.
De hotdogs zitten wel tussen een pistoletje en ze hebben ook....



Macarons! 1 voor de prijs van drie hotdogs. Hij was dan ook héél lekker.
Let vooral ook op de hippe oma achter Eugénie! (klik op de foto en hij wordt groot.)
Daarna een wagentje vol geladen bij meneer Auchan, want we gaan weer lekker smullen!!!

Best een eind!!

Het leek een grandioos idee;
Ik even een paar uurtjes werken Eus de auto inpakken en om 13.00 uur gaan rijden.
Dat lukte! Strak om één uur reden we de stoep af om na een rondje over twee bruggen weer voor de deur te staan. De v-snaar tsjilpte en dat vond ik maar niks, dus die heb ik nog even aangespannen.
Take twee.
Bij Ikea direct de file in en dat bleef zo tot voorbij de Brienenoord brug. Verder retedruk tot aan de péage.
In Luxemburg was ik in de file nét terug naar de rechterbaan toen Jacques (onze auto) spontaan flauwviel. Helemaal geen vonkje stroom meer. Radio uit. Licht uit. Alles uit.
Kon nog net de vluchtstrook oprollen om de motorkap open te trekken.
Accupool met startrelais afgebroken.
Gelukkig heb ik mij en wat gereedschap, dus alles weer aan elkaar getoverd en binnen vijf minuten reden we weer als de gesmeerde bliksem (dat hoort u niet zo vaak meer: gesmeerde bliksem). Tie-rappie eromheen voor de zekerheid.
Boven de weg werd gewaarschuwd voor: 'nids de poule'. Heb ik net even opgezocht:


Het betekent: kippennest en men bedoelt waarschijnlijk gaten door vorstschade.

Verder ging hij als een trein. 120 á 125 en toch 1 op 9!
Paar keer gestopt voor een volle tank en een bakkie en pas vlak vóór Lyon zaten we er een beetje door. Eus ging even een tukkie doen en zou het dan overnemen.
Een uur en een handje drop achter mijn kiezen later werd ze wakker.
Dankzij de drop was ik dat ook weer dus ben ik maar gewoon blijven sturen.
Precies om twee uur maakten we kennis met de nieuwe honden van de iets minder nieuwe buren. Ik hoop dat ze wakker geworden zijn van die krengen.
Benjamin kwam ook nog even naar buiten, die was nog wakker om de kleine Liam vol te gooien.
Schijnt dat die honden altijd de hele nacht blaffen.
Het huis stond er prima bij, dus ik zit aan een biertje.
Kijken of we straks in slaap kunnen komen ;-)