Koekjes, snoepjes en poedersuiker

Nee..... niet weer alleen maar eten. De koekjes moesten we even laten zien. Gekregen van Barbara en Werner. Macarons van Franck zelf; en dat is géén kleine jongen!



Het snoepje woont tegenwoordig hiernaast en Eugénie heeft voor hem een snoeperige speeldoos gemaakt.



Benji en Sève zijn hartstikke blij met hun kleintje, maar ook nog wel een beetje bang.
Het is die groene met dat petje, niet die harige met die bruine neus.



Van de week zo geschrokken van een beetje verhoging, dat ze direct naar Avignon zijn gescheurd om er achter te komen dat de thermometer niet deugt.
Inmiddels ziet het er wel al uit alsof ze altijd al een baby'tje hadden, dus het went snel!
Gisteren even een tas kadootjes gaan brengen en een glaasje Champagne gedronken op de kleine grootheid. De speeldoos ging er wel in, maar dat verbaast niemand.

'S middags nog een mooi plaatje geschoten van Sablet. En 's avonds Gris getracteerd op een restje Foe jung hai. Dat lag er 's morgens nog. Zat geen saus bij.



Vandaag op naar de markt in Buis en vlak na Pierrelongue kwam de zon, dat kwam goed uit!
Maar helaas.



Na de markt via Sault en de gorge de la Nesque naar de Leclerc in Carpentras, want daar waren we nog steeds niet geweest. En dat kan natuurlijk niet!!
Mooie landjes onderweg. En leuk, die poedersuiker op die berg!



Na onze vriend Leclerc weer binnendoor naar huis. We kwamen nog langs een landgoed, dat we vóór ons huis hebben bekeken. Toen stond er slechts de rechter helft, geen water, gas of licht en moest het toch 110.000 euro kosten, géén francs, zoals wij dachten. Even de broek los gegooid en over de grond liggen rollen van het lachen. Doe maar even mee:



Later kwamen we nog een landgenoot mét een DS tegen. Normaal zien we onze compatriotten liever niet, maar voor een man met een DS maak je een uitzondering.
Deze man dus niet! Zit ik als een jojo mijn hand op te steken en doet hij gewoon wél net of wij er niet zijn. Godverdomme wat een held!

Een dorp om op te vreten

Gaat het niet wat vaak over eten?
Ja!
Dat doen we dan ook graag, als we niet aan het genieten zijn van het landje en de mensen om ons heen.
Eerste kerstdag begonnen met een mooie tocht door de bergen en van de verrukking vergeten foto's te maken.
Thuisgekomen en het fornuis weer opgestookt. Begonnen met een appeltje met eendenlever op een kussentje van kruidkoek en gelijk besloten dat eendenlever naar kattenvoer smaakt en het dus allemaal niet waard is.



Daarna een stoofje van wild zwijn (daar zijn er hier ook teveel van) vergezeld van verwende spruitjes en een eerlijk aardappeltje. Afgesloten met een rendiertje van Santa's eigen deeg en een bolletje ijs. Lekker en toch niet te dol.



Tweede kerstdag komen de Blancjes eten en we gaan voor indisch. Ben al een dag of twee bezig want we willen geen stress. Daarom eerst maar weer een rondje rijden langs de brocante in Carpentras en de Dépot vente aldaar. Strak blauwe luchten en mooie plaatjes..





Thuis weer de toko in en kadootjes inpakken onder toeziend oog van onze harige buurbeessies.



Een uurtje later dan verwacht, ik wilde net de pompiers gaan bellen, kwamen onze vriendjes. Bééregezellig!!! Kadootjes weer uitgepakt en elkaar eens stevig geknuffeld als dank en omdat het zo fijn is.
De daging smoor en de kip kerrie hadden het iets te warm gehad in de oven, dus die deden niet meer mee. Er bleef nog genoeg over. De rendieren waren ook weer van de partij.



Lekker bijgekletst en gelachen, en meer kersterige dingen gedaan. Bijvoorbeeld met Werner de wijnkelder doorgenomen. Hij vond het allemaal mooie wijntjes, maar ze moeten wel snel opgedronken worden. Ik vond hem er al zo dorstig uitzien. We hebben ons best gedaan, maar er ligt nog wel het één en ander. Om een uur of twee konden we niet meer en hebben we uitvoerig afscheid genomen.

Vandaag een beetje later wakker geworden en na een ontbijtje op naar Avignon om de Hypermarché te bezoeken en nog wat omliggende middenstanders.

En daarna...................


afgesloten met een crême brulée op de loodgietersmethode.

Kerst!

Het is hier natuurlijk altijd feest, maar nu ook nog Kerstfeest. Eus showt de bijbehorende muts en Gris, die liever op het balkon woont, zijn plechtigste glimlach.
De kip kwam ook weer uit de oven, maar eerst de landingsbaan gesmeerd met een paté met kastanjes én één met olijven, vergezeld van een duo kwarteleitjes.



Gris had zo lief gekeken dat hij ook een beetje mee mocht eten. Hij deed dat weer liever op zijn balkon, binnen eten is voor watjes.



Na het diner was de taakverdeling weer als gewoon. De dames aan de knutseltafel en ik achter het fornuis voor vandaag en morgen. Wat er in de keuken plaatsvindt is natuurlijk geheim, maar het resultaat van de knutselclub mag er zeker ook wezen!!!! Eugenie showt hier in de vrije ruimte haar zelf gemaakte chapeau.



Vanmorgen lekker ontbeten en allemaal een keertje de kerstmuts op gehad.



Daarna snel weer de keuken in, ik heb de slag behoorlijk te pakken!

Vanmiddag een eindje gaan rijden, want dat is toch ook altijd erg mooi om te zien.



Zowel het landschap als zo'n ouwe kar erin.



Het is hier inmiddels zo koud dat de ijspegels aan de bergen hangen.

Knutselsmurfen

Donderdag weer op tijd onder de dekberg vandaan, het is tijd voor de markt in Nyons.
Die viel een beetje tegen, dus na een bezoekje aan de half afgebroken lavendeldistilleerderij gauw naar de Intermarché, want daar is de champagne voor de helft van de prijs. Jammer dat de één of andere vrek heeft bepaald dat je er maar drie per huishouden mag kopen. En dan moet je ook nog en Intermarché-familypas hebben. En daar hebben we er maar één van.
Toen op naar Valréas, want op één supermarkt kun je niet staan. Lekker binnendoor terug naar huis om van ons tegoed bij Bricomarché (de broer van) een raam te kopen. Dat hadden ze dus niet en het tegoed is maar tot de 31e geldig. Kerstmannetje van een paar duppies gekocht en toen was het tegoed weer tot maart 2011 geldig.
Thuis ging Eus kabouters knutselen en ik eendenbouters.



Vrijdag lekker verslapen, zodat ik wakker werd met een gevoel in mijn nek als of men had geprobeerd me te onthoofden met een eikenhouten guillotine. Gelukkig hebben ze hier verdovende zalf die elk gevoel op de zere plek elimineert. Zeker tijdens de franse revolutie uitgevonden.
Daarna gingen we op weg naar Avignon, maar we besloten net buiten het dorp toch maar niet verder te gaan dan Carpentras om vervolgens in Vaison te blijven hangen. Kofferbak volgeladen met smikkelen en smullen en vervolgens drie uur op zoek geweest naar een houten kraal. De heilige graal komt volgende keer.
Thuis gekomen de baby van de buren heel kort bekeken en toen weer aan het knutselen. De dames een kerststuk en ik een kerstkip in ons gezellige smulkeukentje.

Babies en olifanten

Gisteren vroeg uit de veren om naar de markt in Vaison te gaan.
'S zomers loopt 'le tout hollande' daar met een lullig strohoedje op te blèren dat die goddelijke meloenen weer in de aanbieding zijn. Je schaamt je kapot! Gisteren maar één echtpaar kunnen betrappen dat natuurlijk weer veel te hard liep te schreeuwen. Wij beschaafden hebben alleen maar naar elkaar geknipoogd, in de hoop dat zij het ook waren.
Maar voor we zo ver waren eerst even bij de buurtjes aangeklopt, want we hadden sinds maandag al geen licht én een auto meer gezien. Benjamin kwam met allebei zijn wangen zoenklaar vooruitgestoken naar buiten glunderen. Maandagmiddag is hij geboren: Liam! Paar foto's gekeken, het kind heeft de wangetjes van zijn moeder.
Na de markt doorgeschoten naar Orange om een hotdogje te peuzelen bij de Carrefour en lekker te supermarkten, waar daar zijn we tenslotte dol op!
Eindelijk de langgewenste witte uil gekocht en garnalen,oesters, forellen en eendenbouten voor het diner van woensdag, dat van dinsdag was al binnen: Boudins blancs truffées en een gratin van aardappel, spruitjes en spek. Vooraf lekkere Indiase hapjes van onze vriendin Audrey en haar exotische mannetje.
Thuis de kerstboom maar eens van zolder gehaald en onder toeziend oog van de uil opgetuigd.


Na het diner nog een gordijntje opgehangen in de logeerkamer en gekeken wat ik ook alweer met de badkamer in aanbouw ging doen.

Vanmorgen lekker uitgeslapen en vanmiddag naar de kerstmarkt in Avignon.
Op het plein van de Paus stond nog steeds een bronzen olifant op zijn slurf te balanceren.



Ik vond een standje met leuke lederen armbandjes en kreeg er één van Beppie kado.
Verder een beetje door de stad geleuterd, net als de rest van de bewoners dezer regio.
Paar leuke dingetjes gekocht, die veelteduurenvolstrektonnodigmaarzoleukennietveelgeld waren.
Voor het verlaten van de stad nog even een bezoekje gebracht aan de Nôtre Dame des Doms d'Avignon, want de St Anthonius fanclub was door de kaarsen heen en die hebben ons al veel goeds gebracht.



Op weg naar huis ook nog even niets gekocht, maar wel verliefd geworden op een erg leuk en zeer apart buffetkastje, bij de Troc de l'isle.
Nu maar weer snel te keuken in want we gaan weer smullen.



Na het eten van deze lekkernijen hebben we verder geen foto's meer gemaakt.