Voor de lol, want eten doen we bij Barbara en Werner, de LPG pomp was en panne en de depot ventes waren dicht. Wel een keramieken gans gekocht voor in de tuin, want je kunt natuurlijk niet zonder!
Op de terugweg langs de bricomarche, want daar waren de plastic geraniums in de aanbieding en je kunt natuurlijk...............
Even een kwartiertje banken en toen snel een mooi pakje aan voor het diner chez les Blancs.
Wij waren de eersten, maar al snel kwamen ook Laurent & Kim en Christophe & Chloe, zijn dochtertje van vijfeneenhalf.
Kindjes eerst laten eten voor zover ze oosters eten lustten en toen wij.
Zalig eten en de wijn vloeide zoals het een goed frans diner betaamd.
Het liep dus al snel uit de hand.
Het nadeel van digitale camera's is dat men blijft fotograferen en er dus ook steeds meer gedaan moet worden om de foto's een beetje origineel te houden.
Zie hier een bescheiden selectie van onze oogst.
En dan hebben wij nog maar een miljoenste gefotografeerd van het werk van Werner en Laurent.
Dankzij de voortreffelijke wijnen van deze streek vanmorgen gewoon om negen uur uit bed om naar de markt in Malaucene te gaan.
Dat viel vies tegen. Maar een paar kraampjes, zeg maar een kwart stalletje per nederlandse toerist.
Gauw in de DS gesprongen om naar Buis te scheuren voor een echte markt. Daar ontmoetten we eerst Severine, die tegenwoordig samenwerkt met de worstenspecialis, want die stond nougat in te pakken terwijl Severine worst verkocht. Vervolgens kwamen we Rob Beker tegen, onze mede mollanais hollandais.
Toen nog even gezoend met en bijgepraat door Elisabeth, de vrouw van Jean-Pierre Blanc, de Jean des Bouvrie van Entrechaux.
Heerlijk als je er een beetje bij lijkt te horen.
Kippetje gekocht en heerlijk op ons balkon opgepeuzeld.
Nu aan de bak, want Rob en Helmi komen vanmiddag op de apero en dan moet la maison aan kant, n'est-ce pas?
En natuurlijk de tuin!!!
Ik hoop dat de vuilnisman morgen komt, want de grote groene berg ligt na wat inspanning in de containers, ja; allebei, want het paste niet in een enkele.
Stipt vijf uur kwamen Robert en Helmi aan de poort rammelen. Een ruim uur later stonden we weer op het balkon en was heel het huis bewonderd. Daarna heerlijk ge-aperoot en verhalen uitgewisseld. Onderwijstypes onder elkaar.
Ik had nooit gedacht dat ik dat zo fijn zou kunnen vinden.
Om een uur of acht gingen ze er weer vandoor en drie minuten later kwam Robert weer terug voor Helmi's tas. Eigenlijk alleen voor z'n huissleutel, maar daar zat die tas omheen.
Daarna iets leuks gedaan met vier karbonades en twee preien, die we eigenlijk alleen kopen omdat het zo leuk staat in zo'n boodschappenmand. Met een beetje blauwe kaas erbij kun je die dingen nog eten ook. Zelfs op het balkon!!
Morgen naar de markt in Orange. Zijn we nog nooit geweest en er staat ook een mannetje die een paars Che-shirt voor me gaat meenemen.
