Maar dat geeft niks.Lavendel is in de regen ook mooi. Eus met haar nieuwe vriend op de achterbank en karren maar!
Daarna de Gorge de la Nesque en naar de Leclerc in Carpentras. Wat voor ons en de mensen weer mooie plaatjes opleverde.
Ondertussen had ons het nieuws bereikt, dat één van de dappere Spanje-gangers onwel was geworden en blijkbaar door zijn mede dubbele chevron-ridders achtergelaten was.
Hij had nog wel familie aan de andere kant van de Rhône weten te bereiken, maar die moesten ook weer naar huis en hij was nog nergens toe in staat. Laat staan autorijden.
Dus besloot het interventieteam de patiënt maar op te gaan halen. Maar dan wel langs een mooie route.
Dat kunnen wij, omdat we ons weliswaar wat ouderwets, maar gelukkig niet zo traditionee verplaatsen:
We besloten door de Ardèche naar Goudargues te rijden. De reis door de gorge begon in Vallon Pont d'arc, dat in het seizoen ook wel Valkenburg Pont d'arc genoemd wordt. Toch maar een drankje gedaan voor aanvang van de barre tocht.
En, hoewel erg jammer, is het ook begrijpelijk dat er hier zoveel kloofgapers in de weg rijden.
 |
| Zijn die mensen nou zo klein of die geiten enorm? |
Nog even het verkeer gehinderd voor een paar leuke foto's van ouwe zooi en toen door naar Goudargues om de patient op te halen.
Na uitvoerige instructies en een lekker drankje reden we met twee auto's sterug naar Mollans waar Roma in de armen van haar Franse vriend in slaap viel.
De volgende dag even een ommetje gemaakt om te kijken of het alweer wat beter ging met Maurice.
En jawel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten