Ja, daar waren we gisteren ook al geweest.
Lekker oestertjes gekocht, want daar houden we zo van. Eugénie maakt ze altijd open, want daar heeft Timme een broertje dood aan.
Tijdens het koken lagen ze lekker op temperatuur te komen en met een groot gebaar wilden we ze op tafel zetten.
Gelukkig zijn we nog niet heel kippig en zagen we bijtijds een wormpje kronkelen.
Eerst nog lekker lakoniek, maar later toch maar even gaan speuren op internet. Moet je nooit doen natuurlijk, maar omdat we toch al wat minder trek hadden in deze schelpjes, toch gedaan.
Nou, dat heeft ons leven gered, als je de mensen mag geloven.
De prijs van die schelpdiertjes was toch de moeite van een retourtje waard. De lieftallige dame bij de acceuil van Auchan was het, zonder in de zak te kijken roerend met ons eens. Dégolasse!
De centjes gingen zonder morren terug in de portemonnaie.
Omdat we nu toch weer stinkend rijk waren direct een bos mimosa gekocht en de binnenstad van Avignon in gedoken. Daar vonden we helaas weinig om ons geld aan te verbrassen. Behalve dan dat uilenlampje dat we al sinds de kerst zochten. Dat mocht mee voor de prijs van de oesters.
Ook in de Dépot vente stond niets, waar we niet zonder kunnen, dus dan maar lekker naar huis om wat van die houtjes van gisteren in de kachel te gooien een en beetje te gaan koken.
De gordijnen, die Eus eerder had gemaakt waren een beetje smal, dus daar moest ook maar en randje aangezet worden.
Breekt halverwege een wezenlijk onderdeel van de machine á coudre af. Eerst met lijmpie aan de slag, maar later toch maar even serieus.
Morgen nog even op zoek naar een korter boutje en dan kan de machine weer jaren mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten