Het begon met de slangenbezweerders waar we (natuurlijk met een grote boog) omheen gelopen zijn, een miljoen brommertjes die kriskras door elkaar zo hard mogelijk over het plein rausen tussen de eetstalletjes en de honderden barbecuetjes door. Dan nog de waterdragers en de tweedehands gebittenman en de hennaschilderessen en de muzikanten. Als klap op de vuurpijl op aanraden van Amine (onze houseboy) naar El Baraki dat pas na 20.30 uur openging. Heerlijk gegeten maar het zijn hier porties waar je niet overheen kan kijken: 7 verschillende Marokkaanse salades, dan zoete bladerdeeg hapjes, dan een pastilla, daarna de hoofdgerechten (couscous en tajine) dan de toetjes (sinaasappel met honing, kaneel en chocolade) en de Marokkaanse whisky (muntthee). Dit alles in een gigantische paleistuin met palmen en bananenbomen, lantaarns, kaarsen en prachtige mozaïekvloeren en -muren, vergeet ik nog bijna de fontein! Dit alles begeleid door livemuziek van gnaouimuzikanten en een buikdanseres die op Tim af kwam! Echt wat voor hem om zo'n dikke wiebelkont het eten van z'n lepel te laten schudden! Hij had nog liever met Gerard Joling het Atlasgebergte opgefiets!!!! Allahzijdank dat we nog even moesten lopen naar de riad zodat de hele boel een beetje kon verteren.
Vandaag na een heerlijk ontbijt met gebakken ei en duizendgatenflensjes zijn we naar de Jardin de Majorelle in de Nieuwe Stad gaan lopen; heet, stoffig, druk verkeer en vies: de Schilderswijk is er een villawijk bij vergeleken. En je durft met goed fatsoen niet een kaart tevoorschijn te halen omdat er binnen 2 seconden iemand naast je staat die je de weg wel kan wijzen; maar dan wel naar de tapijthandel van z'n oom, het restaurant van z'n neef of de winkel van z'n vader! Lopen dan maar en resoluut maar vriendelijk bedanken. We hebben om die reden ook nog geen souvenirs gekocht: het is gewoonweg niet mogelijk om rustig te kijken zonder dat je in 1 minuut de hele inhoud van de winkel voorbij hebt zien komen: een beetje het lopende band spel van Mies Bouwman! Ik heb wel vanwege de warmte een harembroek aangeschaft. Natuurlijk aan het afdingen geweest en de helft betaald: de verkoper vond me een 'vraie Berbère'. Ik denk niet dat ik dat als positief moet beschouwen, ook al lachte hij erbij…
Vanaf de tuinen van Majorelle (werkelijk poerachtig zoveel exotische planten, die onbeschrijvelijke kleur blauw en de rust) naar de wijk Guéliz en daar wat gelunched (o.a. vijgensap!). De meeste winkels waren dicht omdat het vrijdag is en ook nog ramadan. We namen na een slopende wandeling toch maar een taxi naar de Doukkala poort en liggen nu voor leip op het dakterras. Vanavond maar weer eens kijken waar we gaan eten (zonder Marlies Dekkers show, misschien iets Chippendale-achtigs in djellaba?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten