Het lijkt nét vakantie!

Het blijft toch een leuk dorpie, dat Mollans.

Sinds de vorige blog geen rampen meer over ons heen.

Zondagmiddag op zoek gegaan naar de broodnodige rommelmarkten, maar ondanks vermelding op vide-greniers.org geen rommel gevonden in de diverse dorpen.

Dan maar lekker rondrijden met de snoek door dat levende schilderij hier.

Maandagochtend was het betrokken en sliepen we allemaal uit, dus togen we des namiddags naar het winkelcentrum in le Pontet om lekker warm te gaan shoppen. Vlak voor aankomst aldaar kwam de zon door en toen we weer buiten kwamen was hij onder. Goed gedaan! Wel leuk truitje gekocht en een nieuwe elektrische tandenborstel.

'S anderen daags, na weer een luie ochtend naar Nyons om de broodnodige supermarkten te bezoeken. Gewoon omdat we er zo van houden. Overigens niet na de nodige jungletaferelen.

Daarna nog even de stad in, waar Jacques -onze auto deelt zijn naam met de buurman alhier- lekker kon drogen in de zon.

Het ijs was niet niet zo lekker als het eruitzag, dus bij de beste-bakker-ooit iets te snacken gehaald. Quiche Lorraine zoals ze die daar maken, een notennogwat ding en een gratis taartje met abrikoos want die was volgens de patissier veel te klein geworden. Wel net groot genoeg voor Beppie.

Na een bezoek aan Fabrice van de Dépot vente in les Pilles, die natuurlijk weer een vriend van Werner blijkt te zijn, zoals we hoorden toen ze 's avonds kwamen eten, door de mooiste braamstruikse binnenpaden naar huis om de maaltijd te bereiden.

Dat was weer heerlijk. Lekker de tijd voor elkaar, die we in de zomer nooit hebben.

Ik had in de supermarkt naar Eus geluisterd qua inkoopbeleid, dus met een hele dikke buik en een enorme schaal met roti (de surinaamse) gingen ze ruim genoeg na middernacht weer naar huis. En ik weet ook al wat wij vrijdag eten.

Vanmorgen naar de markt in Buis. Vroeg in de ochtend plensde het, dus de markt was niet heel uitgebreid. Toch vonden de dames weer een paar reepies stof! Het blijft een gave.

Vervolgens over de geitenpaden naar de Super U in Vaison, want we moesten natuurlijk nog een supermarkt.

Daarna even langs de Blancs om Barbara's tas te brengen, die gisteravond niet mee kon door het sjouwen met vrachten eten én om Stephane te spreken, van wie ik van de zomer een 50-er jaren 125 cc motorfiets heb gekregen, die ik nog nooit heb gezien.

Hij gooit hem morgen af op de camping, dus ik ben razend benieuwd.

Daarna huissie toe voor een bakkie thee en om vijf uur kwam Mickaël ons nog even een poot uitdraaien voor de rotzooi die hij gemaakt heeft en iets met een kachelpijp. Niemand wist meer wat we al aanbetaald hadden en wat hij nog kreeg, dus met een beetje mazzel hebben we de duurste kachel in de Drôme.

Kost sowieso klauwen met geld, dat stoken op hout als je zelf geen bos hebt om het uit te trekken.

8 euro voor een zakkie van niks. Dan moet je nog allerlei manden en stofzuigkrengen kopen. En dan hebben we nog niet eens een lekkere pook! De bijl was gelukkig maar 4 euro op de markt, maar dan loop je natuurlijk wel het risico een vlijmscherp stuk ijzer tegen je knar te krijgen.

Normaal kost zo'n bijltje immers een eurootje of 35 bij de échte gereedschap handelaar.

De oesters worden koud, dus ik ga weer even achterover, want lekker eten doen we natuurlijk ook net als altijd.